In oktober 2022 zijn we met Stichting Zorgeloos Kind en veel gezinnen een heerlijk weekend naar de Efteling geweest. Daar hebben we uiteraard de gezinnen leren kennen en zo kom je vaak achter de meest schrijnende verhalen die deze mensen al meegemaakt hebben. Op deze manier kwamen we ook in contact met Kim (de mama van Bram) en zij was allesbehalve mobiel. Er was urgente behoefte aan een scootmobiel, maar Nederland is niet ingericht om dit snel te organiseren. Gelukkig kunnen wij dit wel en daarom zijn Kim en Bram nu de troste eigenaren van een prachtige scootmobiel, die deze week officieel is overhandigd door grote Aart van Stichting Zorgeloos Kind.
In de Efteling ontmoette wij Bram, Kim en Yvon (Zus van Kim). Een heel vrolijk drietal met een positieve instelling en uitstraling. Bram is een jongen van 4 jaar die al een lange tijd aan het vechten is tegen kanker en in behandeling is bij het PMC in Utrecht. Moeder Kim is een goedlachse dame van 38 jaar, maar is niet echt mobiel door een spierziekte. Zus Yvon is ook een jonge dame die veel samen optrekt met Kim en Bram, maar wel op grote afstand van elkaar wonen.
Tijdens het verblijf in de Efteling hadden wij een scootmobiel gehuurd omdat we dus wisten van de mobiele beperking van Kim. In de gesprekken vertelde Kim ons dat haar man (vader van Bram) een paar maanden geleden was overleden aan de gevolgen van kanker. Met verbazing hoor je dan een dergelijk verhaal aan en vraag je je dan af hoeveel verdriet en pijn iemand kan verdragen.
Kim en Bram wonen nu bij haar schoonouders en Kim heeft daar de beschikking over een driewielerfiets. Dat vindt Kim fantastisch, want zo kan ze ook bij mooi weer bewegen, wat ook weer heel gezond is. Helaas kan ze het fysiek niet opbrengen om met deze fiets zoon ‘Bram’ naar school te brengen en kunnen ze samen helemaal niet weg. Zo heeft de familie de aanvraag gedaan voor een scootmobiel, maar dat werd een lastige zaak. De aanvraag zou wel enige tijd duren, maar het was ook wel even kiezen voor haar, want dan zou ze de fiets moeten inleveren. Die mooie aangepaste fiets die ze dus nodig heeft om ook nog wat te kunnen bewegen.
Dit verhaal werd ons dus verteld door zus ‘Yvon’ want Kim vraagt niets en wil vooral niet opdringerig zijn. Maar wij als Stichting waren direct van mening dat dit niet kon en daarom is Kim op pad gegaan voor een perfecte scootmobiel. Nu 2 maanden later is de scootmobiel gemaakt en kunnen Kim en Bram weer samen op pad.
Bureaucratie ten top, en dit is hier een goed voorbeeld van. Er zijn gewoon mensen die snel geholpen moeten worden en dan moeten we snel kunnen schakelen. Helaas is dat in de ambtelijke omgeving dusdanig verstoft, dat dit niet meer mogelijk is.
Kim en Bram, heel veel plezier met jullie nieuwe scootmobiel.
Jullie zijn voor ons samen met zus en schoonouders een voorbeeld van volharding en moed.